BAP 21

VE RAB demiş olduğu gibi Sarayı ziyaret etti, ve RAB Saraya söylemiş olduğu gibi etti.
2. Ve Sara gebe kaldı, ve İbrahime ihtiyarlığında, Allahın ona söylemiş olduğu muayyen vakitte, bir oğul doğurdu.
3. Ve İbrahim, kendisine doğan, Saranın kendisine doğurduğu oğlunun adını İshak koydu.
4. Ve İbrahim, Allahın kendisine emretmiş olduğu üzre, oğlu İshakı sekiz günlükken sünnet etti.
5. Ve İbrahim, oğlu İshak kendisine doğduğu zaman, yüz yaşında idi.
6. Ve Sara dedi: Allah beni güldürdü, her işiten benimle beraber gülecektir.
7. Ve dedi: Saranın çocuklar emzireceğini İbrahime kim derdi? çünkü onun ihtiyarlığında kendisine bir oğul doğurdum.
8. Ve çocuk büyüdü, ve sütten kesildi; ve İshakın sütten kesildiği günde, İbrahim büyük bir ziyafet yaptı.
9. Ve Sara Mısırlı Hacarın İbrahime doğurmuş olduğu oğlunun güldüğünü gördü.
10. Ve İbrahime dedi: Bu cariyeyi ve oğlunu dışarı at; çünkü bu cariyenin oğlu benim oğlumla, İshakla, beraber mirasçı olmıyacaktır.
11. Ve oğlundan dolayı bu şey İbrahimin gözüne çok kötü göründü.
12. Ve Allah İbrahime dedi: Çocuktan dolayı ve cariyenden dolayı gözünde kötü olmasın; Saranın sana söylediği her şeyde onun sözünü dinle; çünkü senin zürriyetin İshakta çağırılacaktır.
13. Ve cariyenin oğlunu da bir millet edeceğim, çünkü o senin zürriyetindir.
14. Ve İbrahim sabahlayın erken kalktı, ve ekmekle bir su tulumu aldı, ve omuzu üzerine koyarak Hacara verdi, çocuğu da verip onu gönderdi; ve Hacar gidip Beer-şeba çölünde dolaştı.
15. Ve tulumdan su tükendi, ve çocuğu bir çalı altına attı.
16. Ve gidip karşıda bir ok atımı kadar uzakta oturdu; çünkü: Çocuğun ölümünü görmiyeyim, dedi. Ve karşıda oturdu, ve sesini yükseltip ağladı.
17. Ve Allah çocuğun sesini işitti; ve Allahın meleği göklerden Hacara çağırıp kendisine dedi: Nen var, Hacar? korkma; çünkü bulunduğu yerden çocuğun sesini Allah işitti.
18. Kalk, çocuğu kaldır, ve onu kendi elinde tut, çünkü onu büyük millet yapacağım.
19. Ve Allah Hacarın gözlerini açtı, ve bir su kuyusu gördü; ve gidip tulumu su ile doldurdu, ve çocuğa içirdi.
20. Ve Allah çocukla beraberdi, ve o büyüdü; ve çölde oturdu, ve büyüyerek okçu oldu.
21. Ve Paran çölünde oturdu; ve anası ona Mısır diyarından bir kadın aldı.
22. Ve o vakitte vaki oldu ki, Abimelek ve ordusunun başbuğu Fikol İbrahime söyliyip dediler: Yapmakta olduğun her şeyde Allah seninledir;
23. ve şimdi, burada Allah hakkı için bana yemin et ki, bana ve oğluma ve oğlumun oğluna hile ile davranmıyacaksın; fakat benimle ve içinde misafir olduğun memleketle sana yaptığım lûtufa göre muamele edeceksin.
24. Ve İbrahim: Yemin ederim, dedi.
25. Ve Abimelekin kulları tarafından gaspedilmiş olan su kuyusundan dolayı İbrahim Abimeleki azarladı.
26. Ve Abimelek dedi: Bu şeyi kim yaptı bilmiyorum; ve sen de bana bildirmedin, ve ben de ancak bugün işittim.
27. Ve İbrahim koyunlar ve sığırlar alıp Abimeleke verdi; onların ikisi de ahdettiler.
28. Ve İbrahim sürüsünden yedi dişi kuzuyu ayrıca koydu.
29. Ve Abimelek İbrahime dedi: Ayrıca koyduğun bu yedi dişi kuzu ne demektir?
30. Ve dedi: Bu yedi dişi kuzuyu benim elimden almalısın, ta ki, bu kuyuyu kazdığıma bana şehadet olsun.
31. Bundan dolayı o yeri Beer-şeba çağırdı; çünkü onların ikisi orada yemin ettiler.
32. Böylece Beer-şebada muahede yaptılar; ve Abimelekle ordusunun başbuğu Fikol kalkıp Filistîler diyarına döndüler.
33. Ve İbrahim Beer-şebada bir ılgın ağacı dikti, ve orada RABBİN, Ebedî Allahın, ismini çağırdı.
34. Ve İbrahim Filistîler diyarında hayli zaman misafir oldu.