VE
Abramın karısı Saray ona çocuk doğurmadı; ve Sarayın bir cariyesi, bir Mısırlı,
vardı, ve onun adı Hacardı.
2.
Ve Saray Abrama dedi: İşte, RAB beni doğurmaktan alıkoydu; rica ederim,
cariyemin yanına gir, belki ondan çocuklarım olur. Ve Abram Sarayın sözünü
dinledi.
3.
Ve Abramın karısı Saray, cariyesi Mısırlı Hacarı aldı, ve onu kocası Abrama,
karısı olmak üzre verdi; Abram Kenân diyarında oturduktan on sene sonra idi.
4.
Ve Hacarın yanına girdi, ve o gebe kaldı; ve gebe kaldığını görünce, kendi
hanımı gözünde küçüldü.
5.
Ve Saray Abrama dedi: Bana olan tecavüz senin üzerine olsun; cariyemi senin
koynuna ben verdim; gebe kaldığını görünce, onun gözünde ben küçüldüm, seninle
benim aramda RAB hükmetsin.
6.
Fakat Abram Saraya dedi: İşte, cariyen senin elindedir; gözünde iyi olanı
kendisine yap. Ve Saray ona cefa etti, ve Hacar onun yanından kaçtı.
7.
Ve RABBİN meleği Şur yolunda olan pınarın, çölde sular pınarının başında onu
buldu.
8.
Ve dedi: Ey Sarayın cariyesi Hacar, nereden geldin? ve nereye gidiyorsun? Ve
dedi: Ben hanımım Sarayın yanından kaçıyorum.
9.
RABBİN meleği ona dedi: Hanımına dön, ve onun eli altında boyun iğ.
10.
Ve RABBİN meleği ona dedi: Senin zürriyetini çoğalttıkça çoğaltacağım, ve
çokluğundan sayılmıyacaktır.
11.
Ve RABBİN meleği ona dedi: İşte, sen gebesin, ve bir oğul doğuracaksın, ve onun
adını İsmail* koyacaksın, çünkü RAB sana olan cefayı işitti.
12.
Ve o, insanlar arasında yabanî adam olacaktır; onun eli herkese karşı, ve
herkesin eli ona karşı olacak, ve bütün kardeşlerinin şarkında sakin olacaktır.
13.
Ve Hacar kendisine söyliyen RABBİN ismini, Sen, ya Allah, beni görüyorsun, diye
çağırdı; çünkü dedi: Burada da mı beni göreni gördüm?
14.
Bunun için kuyuya Beer-lahay-roi* denildi; işte, Kadeş ile Bered arasındadır.
*Allah işitir.
*Beni gören hay olanın kuyusu
15.
Ve Hacar Abrama bir oğul doğurdu, ve Abram Hacarın doğurduğu oğlun adını İsmail
koydu.
16.
Ve Hacar Abrama İsmaili doğurduğunda Abram seksen altı yaşında idi.